Fauna i flora Indonezji

Indonezja posiada umiarkowany klimat przez cały rok, a jej urodzajna gleba wzbogacona przez lawę oraz minerały będące wynikiem erupcji wulkanów czynią z niej idealne siedlisko dla dużej liczby unikalnych i endemicznych okazów flory i fauny. Indonezja jest jednym z krajów, które mogą pochwalić się największym zróżnicowaniem gatunków zwierząt żyjących na lądzie i morzach.

Linia Wallace
Indonezyjska flora i fauna jest podzielona przez linię Wallace, która biegnie między Bali i Lombok, wyznaczając granicę między australijską i orientalną krainą zoogeograficzną. Na zachód od linii występuje przyroda azjatycka, na wschód od linii warunki przyrodnicze przypominają australijskie.

Roślinność pojawiająca się w poszczególnych częściach archipelagu różni się, w zależności od opadów deszczu, rodzaju gleby i wysokości. Na mokrych wyspach, na Sumatrze, Kalimantanie i Papui, ogromne powierzchnie zajmują lasy deszczowe. Lasy te są bogate w cenne drzewa liściaste, będące źródłem wielu przypraw, a także egzotyczne drzewa owocowe. Niestety, w wyniku nielegalnego pozyskiwania drewna i budowania osiedli ludzkich, zdziesiątkowano znaczne obszary tutejszych lasów. Masowy wyrób lasów na Borneo, Sumatrze i Celebesie to największe zagrożenie dla środowiska naturalnego Indonezji.

Na wschód od Bali zlokalizowane są wyspy Nusatenggara, znane, jako Małe Wyspy Sundajskie. Krajobrazy są tutaj zupełnie inne. Pojawiają się sawanny, a obszar w większości jest górzysty.

Świat zwierząt
Na dużych wyspach Indonezji dominują zwierzęta typowe dla strefy orientalnej: słoń indyjski, nosorożec sumatrzański i jawajski, tapir malajski oraz sambar indyjski. Pojawiają się także orangutany, gibony i inne małpy oraz lotokot. Z gadów najbardziej popularne są pytony, kobry, smoki latające, a z płazów latające żaby. Na mniejszych wyspach można spotkać gatunki endemiczne np. największą na świecie jaszczurkę – warana z Komodo. Na wschód od linii Wallace występują typowe dla Australii torbacze.
Aby zachować wyjątkową florę i faunę Indonezja wyznaczyła 44 parki narodowe w całym archipelagu, obejmujące ląd i morze, dużą liczbę rezerwatów chronionych oferujących możliwości ekoturystyki, a także liczne ogrody botaniczne i ogrody zoologiczne.